MELDLIJNEN blijken een wassen neus te zijn, MELDEN EN GEEN HULP !

16 juli 2024,
Door Dr. Snuggles

Mensen helpen, dat zit in mijn bloed. Ik doe dit al jaren en ben zo het vrijwilligerswerk ingerold. Allereerst voor de werkgroep Socialistische Partij Hellevoetsluis (SOS hulpdienst) gewerkt vanaf 2005. Leuk werk, problemen signaleren en proberen op te lossen door door te verwijzen. Want hulp verlenen is zeer specialistisch. Begon met budgethulp, daarna volgde aanvragen van toeslagen en doen van inkomstenbelasting voor de minder draagkrachtigen. Ingewikkelde gevallen, die het financieel niet meer zagen zitten.

Door verder te gaan in het vrijwilligerswerk, hiervoor zelfs een stichting opgezet, om mensen vaardiger te maken op internetgebied en bedienen van hun computer of digitale apparatuur. Door een ruimte in bezit te nemen aangeboden door Maasdelta, konden we honderden mensen te woord staan. Sommige kwamen voor IT informatie. Anderen bleven “hangen” en gaven lief en leed door. Hierdoor werden zaken zoals echtscheiding, kindermishandeling en andere problemen direct besproken. Advies werd gegeven en zelfs bemiddeld bij gemeente en andere instanties. Het devies is: Doorverwijzing naar hulplijnen en of afdeling WMO indien het hulpmiddelen betrof.

Fijn je Te Zien:

Het is een verzamelplek voor leuke buurtberichten/activiteiten, hulpvragen en vrijwilligersvacatures. Ook het lokale welzijnsaanbod van organisaties zoals Stichting PUSH, SBO en Stichting Welzijn Ouderen staan op de website vermeld. Meer informatie leest u op website van Fijn je te zien.

In februari 2024 werd ik benaderd door zo’n cliënt. De hulpvraag? “Ik weet de weg niet zou je mij kunnen helpen?”. Als buurtverbinder aangewezen door het sociaal domein van de Gemeente Hellevoetsluis heb ik samen met deze persoon een afspraak gemaakt op het kantoor van st Push, de thuisbasis van het “Fijn Je Te Zien” project. Met een medewerker gesproken en samen met cliënt de casus verwoord. De ervaring leert dat dan de hulpverlening gestart wordt d.m.v. een sociaal gebiedsteam. Deze keer was daar geen sprake van. Het advies luidde zet het probleem op papier en stuur het naar Veilig Thuis, zij zullen de casus oppakken. Zo gezegd zo gedaan.
Samen met cliënt de casus op papier gezet en verstuurt naar het info mail adres. De cliënt heel blij want er zou zomaar een einde gemaakt worden aan het probleem.

De praktijk:

We schrijven februari 2024, na 2 weken een antwoord. “De melding komt op een ongebruikelijke wijze binnen. De melding wordt niet in behandeling genomen want melder is geen personeel of verwant met de gemeente sociaal gebieds team. U kunt de melding alleen doen via het meldpunt en wel telefonisch”.

Ik moest even bijkomen, want is de melding nu wel of niet in behandeling genomen? Nee dus, verdere actie blijft uit. Even de medewerker bevraagt van het “Fijn Je Te Zien” project. Ook hier verbazing m.b.t. tot het gegeven antwoord. Ik besluit er nog een mail aan te wagen en beantwoord het mailtje dat het over een serieuze melding gaat en dat actie zeer gewenst is. Nogmaals het bel advies retour.

Actie blijft uit en de casus verergert. Via de mail van Voorne aan Zee een gesprek met de burgemeester P.Rehwinkel aangevraagd. Het betreft huiselijk geweld, en dan kan de burgemeester de dader de toegang tot eigen huis weigeren. Een zaaknummer wordt toegewezen. 2 weken later nog steeds geen afspraak, daarom de burgemeester via sociale media aangesproken. Dat hielp 1 week later een gesprek. De cliënt ging mee en een gesprek vond plaats. Een medewerker van veilig thuis was aanwezig en maakte aantekeningen. De burgemeester was van de casus in het geheel niet op de hoogte ondanks een aangifte en proces verbaal van de politie inzake huiselijk geweld met steekwapens. De prioriteit kwam naar voren, en uit het gesprek bleek dat er eerst naar de meldlijn gebeld moest worden zodat de melding gemonitord kon worden. Dan zou zeker actie volgen. Optimistisch dat het goed zou komen hebben we die actie genomen. We schrijven half april!

Ondertussen worden andere betrokken bij deze casus zo wanhopig dat ze ook aan de bel trekken bij ondergetekende. Het betreft een hoog bejaard echtpaar. Ze vertellen de gevolgen die het voor hen heeft en bij de man springen de tranen in de ogen. Zijn medische toestand is al niet best, en daarbij dreigen ook huwelijkse problemen. Zeer schrijnend. Het heeft mij doen besluiten de ouderen mishandeling lijn te gaan bellen! We schrijven begin juni 2024!

Doel Veilig Thuis:

Veilig Thuis is er voor iedereen die te maken heeft met huiselijk geweld. Voor kinderen, jongeren, volwassenen en ouderen. Voor als je zelf betrokken bent, of iemand uit je omgeving dat is.

Elke regio heeft zijn eigen Veilig Thuisorganisatie. Veilig Thuis geeft advies en biedt ondersteuning, zowel aan slachtoffers, plegers, omstanders als professionals. Veilig Thuis doorbreekt onveilige situaties, zorgt voor afstemming tussen samenwerkingspartners en zet mensen in beweging. Veilig Thuis biedt perspectief op een betere situatie waardoor mensen weer toekomst hebben.

Ik heb gebeld met: https://www.veiligthuisgv.nl/ik-maak-me-zorgen-om-iemand/

Een telefoniste verbind door naar een medewerker die mij heel vriendelijk te woord staat. Ik kan de casus kwijt. Na 30 minuten verteld ze mij dat ik wordt teruggebeld door Veilig Thuis, en wel de volgende dag. De 2e cliënt is hier zeer gelukkig mee en verwacht dat aan de situatie een einde gaat komen. De volgende dag inderdaad iemand van Veilig Thuis aan de lijn. Een zeer betrokken medewerkster met veel empathie. Ze noteert de casus in de computer en geeft het een zaaknummer. Ook deze persoon belooft een verdere terugkoppeling. Een dag later jawel, een andere medewerker aan de lijn. Ik noem het dosnr en ze lepelt de aantekeningen op van de dag ervoor. Dan zegt ze plotseling iets waarvan mijn haren overeind gaan. Het dosnr is gekoppeld aan cliënt 1. De melding van eergisteren blijkt geregistreerd te staan als een adviesgesprek en niet een melding zoals de bedoeling was. Hierdoor blijft actie wederom uit. De koppeling van beide dossiers is onwenselijk.

Wat nu? Mijnheer u wordt teruggebeld om van het adviesgesprek een melding te maken, we leven nu in juli 2024, ik mis de terugbel actie vanwege telefoonstoring, en zet het e-mailadres van Veilig Thuis nog eens in. het resultaat? Ik wordt teruggebeld, dat was vandaag, 16 juli 2024. Eindelijk denk ik, er gaat nu actie komen, de melding wordt effectief!

Hoe groot was mijn teleurstelling dat de vriendelijke medewerker zegt:” Mijnheer, ik ga het u uitleggen, we kunnen niets met deze casus. Ook zetten we het adviesgesprek niet om in een melding“. Ze lepelt de website gegevens op m.b.t. prioriteiten, de cliënt 2 dient zelf de huisarts te bellen. “Als het echt zo dringend is mijnheer, dan belt u 112″ . Ik leg nogmaals uit dat Cliënt i.v.m. zijn hoge leeftijd niet in staat is zelfstandig te handelen, en begeleiding nodig heeft hierbij. Het antwoord is verbijsterend. ” Mijnheer, we kunnen helaas niets doen, ook het schouwen van de situatie is niet mogelijk, laat staan iemand sturen van maatschappelijk werk.”. Een stukje mediatraining herken ik onmiddellijk als ze het gesprek wil beëindigen. De discussie is gevoerd! En er gaat geen hulp komen.

Na het beëindigen van het gesprek, bel ik cliënt 2 en deel hem mee wat Veilig Thuis heeft gemeld. Huisarts bellen! Ik hoor de teleurstelling, de schroom van de onmogelijkheid. Weer een drempel moeten nemen. De nood is hoog! Het is net als een sprookje, “De nieuwe kleren van de keizer” Hulp is er, alleen niet zichtbaar, maar we doen net alsof voor het grote publiek!

Conclusie:

Samengevat: vanaf februari bezig geweest de meldlijn van de overheid te bellen/schrijven. Stuklopen op ambtelijke protocollen, die meer voor statistiek zijn bedoeld, dan voor mensen in nood. De reclame die gemaakt wordt komt niet overeen met de werkelijkheid. Gesprekken met hoge ambtenaren en medewerkers op hoog niveau van Veilig Thuis laten niet een betrokkenheid zien die wel van hun verwacht wordt. De verschillende lagen waaruit deze hulplijnen bestaan zijn voor een normale burger ondoordringbaar en kennen wachtlijsten. Medewerkers van Veilig Thuis die dienen te beslissen over het inzetten van hulp, zitten veilig achter een bureau en kijken op hun klokje of het niet al tijd is om naar huis te gaan. Dit zijn mensen die HBO zijn opgeleid en het beter weten dan medewerkers in het veld, die hun uiterste best doen om mensen bij te staan met hun problemen.

De piramide is als volgt: landelijke meldlijn –> adviesgesprek/melding bij Veilig Thuis –> verwijzing naar sociaal gebiedsteam van de gemeente. –> inschakeling van maatschappelijk werk of inschakeling van GGZ. eventueel inschakeling van politie of ambulante hulpverleners zoals huisarts. Dit alles wordt gemonitord door de veiligheidsregio en burgemeester van de gemeente.

Helaas moet ik constateren dat in de regio Rotterdam de diverse hulplijnen niet werken. Mensen in nood worden niet geholpen! Deze instelling hangt aan elkaar van protocollen, die niet als doel hebben mensen in nood te helpen, een triage systeem ontbreekt. Melder heeft ondervonden dat het samenhangt met lokale hulp instanties die al overbelast zijn. De regie van de gemeenten helpt ook niet echt mee. Meldingen verzanden in ambtelijke processen en men belooft beterschap. Nu de menselijke maat in het geding is schaamt men zich diep , jammer genoeg blijft men volharden in de processen die zijn ontwikkelt en die in de praktijk meer schade veroorzaken dan dat ze helpen het proces te vervolmaken.

De aanbeveling die ik hun doe toekomen als medewerker in het veld ( MBO- niveau). Meldlijn, Triage volgen ( dient ontwikkeld te worden), doorschakelen met de hulpinstantie van gemeente die binnen 24 uur wordt ingeschakeld en de melding verifieert. Aansluitend een hulp plan voorstelt en de slachtoffers begeleid. Meldingen kunnen schriftelijk of telefonisch worden aangemeld! ( nu alleen telefonisch).

Deze aanbeveling ga ik ook doen bij het volgende gesprek met het sociaal gebiedsteam op de 25e juli, alwaar ik mijn grieven over de werkwijze van de hulplijnen van Veilig Thuis zal gaan bespreken. Cliënt 1 ging mij al voor. Hij heeft geconstateerd dat Veilig Thuis zichzelf schoon praat en niets wenst te verbeteren. De casus is hierbij definitief afgewezen en cliënt 1 verwacht geen verdere actie. ( casus huiselijk geweld met steekwapens).
Hierdoor is het falen van Veilig Thuis aangetoond en betekend dat hulplijnen, ingezet door de overheid, niet werken!

Cliënt 2 wordt aan zijn lot overgelaten en hoeft ook geen hulp vanuit Veilig Thuis te verwachten (casus ouderen mishandeling) (*)